شکوفه های لبخند

واقعیتی بس تلخ

روزنامه جوان در واکنش به فرود هواپیمای ایرباس 350 در مهرآباد و عکس یادگاری پرسنل فرودگاه و کادرهای پروازی با آن نوشت:
دو ساعت توقف ايرباس 350 فرانسه در فرودگاه مهرآباد، فقط يك مدل از تبليغات تحقيركننده جهان سومي‌هاست كه فرنگي‌ها متخصص آن هستند. عده‌اي از مديران و كارمندان ايراني در اين دو ساعت فرصت مي‌يابند تا كنار طياره فرانسوي كه در مسير سنگاپور به اروپا لختي در مهرآباد به زمين مي‌نشيند، عكس يادگاري بگيرند. 
رسانه‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي واكنش سنگيني به اين تحقير نشان مي‌دهند و مي‌نويسند: «اين ماهواره ايراني سال 87 بود كه كنار آن عكس گرفتند يا كاوشگر ايراني سال 91 كه به فضا رفت يا دستاوردهاي هسته‌اي؟!» عكس گرفتن كنار يك طياره خريداري شده ـ كه تازه در خريد آن هم شبهه وارد شده است ـ مثل رفتار آن مايه‌دار بي‌مايه‌اي مي‌ماند كه مي‌افتد در بازار و جنس لوكس مي‌خرد تا عكس‌هايش را با اجناس لوكس‌اش منتشر كند. اين يعني افتادن در چاهي كه آخرش، اول پهلوي است! «دو ساعت تحقير براي شما كافي است!» اين پيام دو ساعت نشستن ايرباس 350 ساخت فرانسه در تهران بود. 

«مردمي  بيكار با اقتصاد راكد و در ركود بازار با نمايش دوساعته ايرباس سرگرم مي‌شوند.» و اين دستاورد دولت از آن دو ساعت تحقير بود. عكس يادگاري با نمادهاي تمدن غرب از روشنفكران «عصر تحير» در اواسط دوره  قاجار شروع شد و تا كنون همچون زنجيره بيگانه‌ستايي و خود‌كم‌بيني ما را مي‌آزارد. اگر خودمان اين هواپيما را ساخته بوديم اينقدر اشتياق گرفتن عكس يادگاري با آن نداشتيم.